Page 37 - ISSUE-02
P. 37

๔





                   ่
            ความสมพ่นั่ธ์์ไทยู่ – เว่ยู่ด็นั่าม
                       ั
                  ความัสิมัพันธ์รุะหัวางไทยในรุัชกาล้พรุะบาทสิมัเด็็จพรุะ
                            ์
                                 �
              ั
                        ่
            น�งเกล้้าเจ้าอย�หััวกับเวยด็นามั ในรุัชกาล้พรุะเจ้ามัินมัางแล้ะ
                              ่
                                                   ่
                                          ่
                         ่
            พรุะเจ้าเทยวตรุ ในสิมััยรุาชวงศ์เหังวยน เมั่�อเป็รุยบเทยบกับ
                                                        ่
                    ่
                                                           �
                                                       ่
            ความัสิมัพันธ์์ในสิมััยรุัชกาล้ท� ๑ แล้ะในสิมััยรุัชกาล้ท� ๒ ถิ่อได็วามั  ่
                  ั
                                                          ้
                                  ่
                                                   ่
                 ั
                       ่
                      ์
                                                         ั
            ความัสิมัพันธ์ท�ไมั�ด็่นัก เน�องจากในรุัชกาล้พรุะบาทสิมัเด็็จพรุะน�งเกล้้า
                              ่
                      ่
            เจ้าอย�หััว เวยด็นามัได็้พยายามัเขึ้้ามัาแทรุกแซึ่งทางการุเมัอง
                 ่
                                                           ่
                     ่
            ภายในหััวเมัองป็รุะเทศรุาชขึ้องไทยมัากขึ้�น รุวมัท�งใหั้การุสินับสินุน
                                          ้
                                                ั
                  �
            ในการุตอต้านอำนาจการุป็กครุองขึ้องรุาชสิำนักกรุุงรุัตนโกสิินทรุ ์
                                    ่
              ่
            เพ�อใหั้หัันไป็พ้�งพิงอำนาจขึ้องเวยด็นามั
                                �
                                         ่
                       ั
                            ์
                  ความัสิมัพันธ์รุะหัวางไทยกับเวยด็นามัในรุัชกาล้พรุะบาท
                                                            ่
            สิมัเด็็จพรุะนั�งเกล้้าเจ้าอย่�หััว สิามัารุถิ่แบ�งออกได็้ เป็็น ๓ ช�วงคอ
                  ๑. ค์วามสัมพันธิ์์ระหว่าง พ.ศ์. ๒๓๖๗ – ๒๓๗๖
                                         ้
                                                       ่
            เป็็นความัสิมัพันธ์์ในชวงต้นรุัชกาล้ ซึ่�งเป็็นชวงเวล้าท�เวยด็นามั
                     ั
                                                     ่
                             �
                                              �
            แทรุกแซึ่งการุเมัองขึ้องล้าว โด็ยใหัการุสินบสินนเจาอน ทำใหั ้
                                        ้
                                                       ุ
                                                    ้
                                             ั
                                                 ุ
                         ่
                                                ่
                                             ์
            เกด็การุกบฏขึ้องเจ้าอนุวงศ์ เมั่�อเจ้าอนุวงศหันไป็ยังด็ินแด็นขึ้อง
              ิ
            เวยด็นามั ๆ ได็้ใหั้การุพักพิงแล้ะสินับสินุนใหั้เจ้าอนุวงศ์กล้ับมัา
              ่
                                                          �
            ป็กครุองเวยงจันทนหัล้ังการุถิ่อนทัพขึ้องไทย อยางไรุก็ตามั ชวงน่  �
                           ์
                    ่
                                                �
                                        ิ
                           ่
                                     ่
                          �
                                          �
            ยังเป็็นชวงเวล้าทมัการุสิงรุาชทตตด็ตอกันรุะหัวางรุาชสิำนัก
                   �
                                �
                          ่
                                                   �
            กรุุงรุัตนโกสิินทรุกับรุาชสิำนักกรุุงเว้ (ซึ่้�งเป็็นเมัองหัล้วงขึ้อง
                                                   ่
                          ์
                               ั
                      ่
            รุาชวงศ์เหังวยนในเวล้าน�น)
                                                      ี
                  ๒. สงค์รามอานามสย์ามย์ุทธิ์์ (สงค์รามไทย์ – เวย์ด่นาม)
            ระหว่าง พ.ศ์. ๒๓๗๖ – ๒๓๙๐ รุวมัท�งสิ�น ๑๕ ป็ี เป็็นชวงท�ไทยกับ
                                          ิ
                                        ั
                                                       ่
                                                    �
                                  ่
              ่
                                                          �
            เวยด็นามัขึ้าด็ความัสิมัพันธ์์เน�องจากไทยได็้ยกทัพไป็ตเมัองไซึ่�งอน
                            ั
                                                      ่
                                                    ่
                                       ิ
            ใน พ.ศ. ๒๓๗๖ หัล้ังจากน�นได็้เกด็สิงครุามัอานามัสิยามัยุทธ์  ์
                                  ั
                                         ั
                                                       ่
                          ่
                 �
                                                         �
                                            ่
            รุะหัวางไทยกับเวยด็นามัในด็ินแด็นกมัพชาแล้ะล้าว สิบตอมัา
                        ิ
                         ั
                                       ั
                ่
                                                          ์
                                ้
            จนมัการุทำสินธ์สิญ่ญ่าสิงบศกกันในกมัพชา แล้ะสิถิ่าป็นาพรุะองคด็้วง
                                         ่
                           ั
                              ์
                                               ิ
                                                        ั
                                   ิ
                                       ิ
                                         ่
            เป็็นสิมัเด็็จพรุะหัรุรุกษรุามัาอศรุาธ์บด็ กษัตรุย์ครุองกรุุงกมัพชา
                          ิ
                                                           ่
            ใน พ.ศ. ๒๓๙๐
                  ๓. ค์วามสัมพันธิ์์ระหว่าง พ.ศ์. ๒๓๙๐ – ๒๓๙๔
                         ์
                             �
                     ั
            เป็นความัสิมัพันธ์รุะหัวางไทยกับเวยด็นามัในป็ล้ายรุัชกาล้พรุะบาท
              ็
                                      ่
                                                                                             ุ
            สิมัเด็็จพรุะนั�งเกล้้าเจ้าอย่�หััว                                  เมืองฮานอย์ในปัจจบัน
                              ั
                                                     ้
                                                 ่
                                                           �
                  นอกจากความัสิมัพันธ์์ทางด็้านสิงครุามัท�เกด็ขึ้�นรุะหัวาง
                                                   ิ
                   ่
            ไทยกับเวยด็นามัแล้้ว ไทยกับเวยด็นามัยังมัความัสิัมัพันธ์์ในด็้าน
                                    ่
                                             ่
                                           ่
            การุคาแมัจะมัไมัมัากนก เมัอเป็รุยบเทยบกบการุคากบจนใน
                    ้
                                                         ่
                 ้
                                               ั
                              ั
                                   ่
                                   �
                                                     ้
                                                       ั
                        ่
                          �
                                       ่
            รุัชกาล้น�ซึ่�งมัความัเจรุญ่รุ�งเรุองอย�างมัาก
                             ิ
                               ุ
                                  ่
                   ่
                    ้
                      ่
                                                                                                             35
   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42